Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ Α΄ ΒΟΗΘΕΙΩΝ




1.Νυγμός από μέλισσα, σφήκα ή σερσέγγι (μπάμπουρας)
 

Ο νυγμός από μέλισσα διαφέρει από τα αλλά δύο έντομα, στο ότι το κεντρί μένει μέσα και συνεχίζει να απελευθερώνει δηλητήριο ακόμη και μετά την απομάκρυνση του εντόμου. Στα άτομα που δεν είναι αλλεργικά, η αντίδραση στο δηλητήριο είναι τοπική με πόνο, ελαφρό οίδημα, ερυθρότητα και κνησμό. Η όλη αντίδραση διαρκεί από μία εώς μερικές ώρες. Αν ο νυγμός γίνει σε περιοχή με χαλαρό ιστό (όπως βλέφαρα, γεννητικά όργανα) τότε το οίδημα είναι πολύ εκτεταμένο.
Σε άτομα ευαισθητοποιημένα στο δηλητήριο (αλλεργικά), μπορεί να προκληθεί έντονη τοπική αλλά και συστηματική αναφυλακτική αντίδραση. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τοπικό καθαρισμό, εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων, και σε έντονη αντίδραση αντιισταμινικά και κορτικοστεροειδή. Το κεντρί της μέλισσας εφόσον είναι ορατό πρέπει να αφαιρείται με ένα κοφτερό αντικείμενο.
Τοξική αντίδραση συμβάινει όταν υπάρχουν πολλαπλοί νυγμοί από πολλά έντομα. Πάνω από τριάντα νυγμοί μπορεί να είναι επικίνδυνοι. Τα τοξικά φαινόμενα συνήθως εκδηλώνονται με γενικευμένο οίδημα, υπνηλία, πυρετό, λιποθυμία, σπασμούς, υπόταση, νεφρική ανεπάρκεια. Η θεραπεία είναι υποστηρικτική.  

Πηγη: http://www.genikos-iatros.gr/index.html

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ Α΄ ΒΟΗΘΕΙΩΝ - 2



2. Νυγμός σκορπιού

ΣΚΟΡΠΙΟΣ
Κατά κανόνα προκαλούνται τοπικά συμπτώματα και σπάνια γενικευμένες αντιδράσεις. Αμέσως μετά το νυγμό προκαλείται έντονος, καυστικός πόνος που μπορεί να απλωθεί σε όλο το σκέλος. Εκτός από τον πόνο μπορεί να υπάρχει και τοπικό ελαφρό οίδημα.
Ο πόνος συνήθως υποχωρεί το πρώτο εικοσιτετράωρο. Αντιμετωπίζεται με τοπικό καθαρισμό, αντιτετανικό ορό και παυσίπονα. Μπορεί να χρειαστεί και τοπική διήθηση με ξυλοκαΐνη.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ Α΄ ΒΟΗΘΕΙΩΝ ΣΕ ΔΗΓΜΑΤΑ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΕΡΠΕΤΩΝ 2


2. Δήγμα όφεως (φιδιού)


Αρκετοί θάνατοι σημειώνονται κάθε χρόνο από δήγματα φιδιών, κυρίως στις τροπικές χώρες. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 20 είδη φιδιών που ανήκουν σε 4 οικογένειες. Από τα παραπάνω δηλητηριώδη είναι μόνο τα είδη της οχιάς. Στο χώρο της Ελλάδας υπάρχουν πέντε είδη οχιάς (Έχιδνας, Vipera). Τα πρώτα δήγματα φιδιών αρχίζουν την άνοιξη, μετά τη χειμερία νάρκη και την εποχή αυτή το δηλητήριο είναι πιο επικίνδυνο. Μετά το πρώτο δήγμα χρειάζονται μερικές ώρες για να παραχθεί νέο δηλητήριο. Οι παραπάνω παράγοντες καθορίζουν και τη βαρύτητα των εκδηλώσεων σε κάθε δήγμα φιδιού. Στη χώρα μας τα περισσότερα δήγματα προέρχονται από μη δηλητηριώδη φίδια, γι’ αυτό και οι σοβαρές περιπτώσεις είναι λίγες.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ Α΄ ΒΟΗΘΕΙΩΝ ΣΕ ΔΗΓΜΑΤΑ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΕΡΠΕΤΩΝ




1.       Δήγματα ζώων

Δήγμα είναι το δάγκωμα κάποιου ζώου το οποίο μπορεί να προκαλέσει ποικίλης σοβαρότητας προβλήματα υγείας στον παθόντα. Το δάγκωμα του ζώου μπορεί να προκαλέσει διαφόρου βαθμού τραυματισμό, από επιπόλαιο τραύμα δέρματος, μέχρι ακρωτηριασμό σκέλους ή και θάνατο.
Γενικά τα τραύματα από δήγματα ζώων αντιμετωπίζονται όπως και τα υπόλοιπα τραύματα δέρματος.
Αρχικά καθαρίζουμε πολύ καλά το τραύμα με φυσιολογικό ορό. Στη συνέχεια εφαρμόζουμε τοπική αντισηψία και τέλος αν χρειάζεται καλύπτουμε το τραύμα. Γενικά τα τραύματα από δήγματα ζώων είναι καλό, αν είναι δυνατόν, να μένουν ακάλυπτα για να αποφευχθεί η ανάπτυξη αναερόβιων μικροβίων. Για τον ίδιο λόγο τα τραύματα αυτά δε συρράπτονται.
Τέλος χορηγούμε αντιβίωση και αντιτετανικό ορό αν δεν έχει προηγηθεί εμβολιασμός του ασθενούς.
Χρήση αντιλυσσικού εμβολίου κάνουμε μετά από δάγκωμα από σκύλο, αν δεν ξέρουμε την κατάσταση υγείας του σκύλου που μας δάγκωσε. Επίσης κάνουμε χρήση αντιλυσσικού εμβολίου μετά από δάγκωμα από άγριο, δασόβιο σαρκοβόρο ζώο ή νυχτερίδα.


Πηγη: http://www.genikos-iatros.gr/index.html