Τρίτη 18 Απριλίου 2017

ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΡΜΟΝΙΑ (ΜΕΡΟΣ 56ο)



Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ




Αν δεν δεχόμαστε και δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Όπως είναι σημαντικό να συγχωρέσουμε τους άλλους, είναι επίσης απαραίτητο να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας, αν θέλουμε να απαλλαγούμε τελείως από τον πόνο και τη θλίψη του παρελθόντος. Η διαδικασία είναι η ίδια.
Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί να νιώσαμε ενοχή ή ντροπή στο παρελθόν ανήκουν σε δύο κατηγορίες:
σε αυτούς που προκαλούν συναισθήματα που βασίζονται σε κοινωνικούς προγραμματισμούς και σε αυτούς που προκαλούν συναισθήματα που βασίζονται σε μια πραγματική σύγκρουση με τη συνείδησή μας.
Εδώ θα εξετάσουμε το δεύτερο. Σε άλλο άρθρο θα συζητήσουμε τους κοινωνικούς προγραμματισμούς και το πώς μας δημιουργούν λανθασμένες και πολλές φορές αρνητικές αντιλήψεις για τον εαυτό μας.

ΕΡΕΥΝΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ, ΤΗ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
Μπορούμε να εφαρμόσουμε την Άσκηση της Εσωτερικής Έρευνας (πιο κάτω), για να ανακαλύψουμε τις στιγμές και τις συνθήκες που προκάλεσαν ή προκαλούν σήμερα τα αισθήματα της αμφιβολίας για τον εαυτό μας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικά τέσσερις διαφορετικές λέξεις (ενοχή, ντροπή, αυτο-απόρριψη ή αυτο-αμφιβολία). γιατί κάθε μία μπορεί να προκαλεί διαφορετικές απαντήσεις μέσα μας.
Η τεχνική της εσωτερικής έρευνας μπορεί να γίνει με τις εξής
φράσεις:
1.   Νιώθω ενοχή, ντροπή, αυτοαπόρριψη ή αμφιβολία για τον εαυτό μου όταν  ………………………
2. Αυτό που θα ήθελα να κρύψω από τους άλλους είναι ………………….

Επαναλαμβάνουμε την κάθε φράση για περίπου 3 με 5 λεπτά και ολοκληρώνουμε την φράση με ότι έρχεται στον νου μας.

ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ
Όταν έχουμε φέρει στην επιφάνεια αυτά που μας εμποδίζουν να νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, προχωράμε στα ακόλουθα βήματα:
1. Σιγουρευόμαστε ότι όντως αυτό που κάναμε είναι αντίθετα με τη συνείδησή μας και ότι έχουμε κάνει σε κάποιον κάτι που δεν θα θέλαμε να κάνει σε μας. (Γιατί μπορεί να μην είναι έτσι και τελικά να καταλάβουμε ότι άδικα νιώθουμε ενοχή ή αυτό απόρριψη).
2. Σε περίπτωση που όντως πιστεύουμε ότι είμαστε άδικοι, τότε αναλύουμε για ποιον λόγο λειτουργήσαμε έτσι, θα βρούμε ότι μάλλον νιώσαμε φόβο, αδικία, θυμό, πόνο ή ενοχή. Κάποιος πόνος ή φόβος μάς οδήγησε σε μια συμπεριφορά που τώρα δεν εγκρίνουμε.
3. Έχοντας διαπιστώσει ποια συναισθήματα νιώσαμε τότε που μας οδήγησαν στο να συμπεριφερόμαστε έτσι τώρα, αναλύουμε ποιες σκέψεις ή πεποιθήσεις μάς οδήγησαν στα συναισθήματα αυτά.
4. Μετά από αυτά θέλουμε να αλλάξουμε τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις αυτές, ώστε να μη νιώσουμε έτσι και να μην επαναλάβουμε τις ίδιες συμπεριφορές για τις οποίες μετά μετανοήσαμε.
Η απαλλαγή των νοητών και συναισθηματικών μηχανισμών που μας οδηγούν σε συμπεριφορές που δεν εγκρίνουμε είναι μια πραγματική μετάνοια - μετά+νους - αλλάζω νου.
5. Επίσης, μπορούμε να ζητήσουμε συγχώρεση από αυτούς που πληγώσαμε.
Όσοι είναι Χριστιανοί μπορούν, επίσης, να συμμετέχουν στα μυστήρια της εξομολόγησης, της μετάνοιας και της θείας Κοινωνίας.
6. Τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε στο να εισχωρήσουμε
και να ξαναγαπήσουμε τον εαυτό μας.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ
Για τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι και τόσο εύκολο να ζητήσουν συγχώρεση, ακόμα κι όταν γνωρίζουν ότι έχουν φερθεί εγωιστικά. Αυτή είναι μια εμπειρία ταπείνωσης, που απαιτεί να κατανοούμε ότι είμαστε σε μια διαδικασία εξέλιξης.
Αν είμαστε προσκολλημένοι στο «εγώ» μας και την εμφάνισή του στους άλλους, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε.
Γι' αυτό, η θρησκεία δίνει μεγάλη σημασία στην ταπεινοφροσύνη.
Η ταπεινοφροσύνη δεν έχει καμιά σχέση με την αυτολύπηση, την αυτοαπόρριψη ή την αυτοτιμωρία. Αν δεν αναγνωρίσουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας και δεν ζητήσουμε συγχώρεση γι' αυτά, δεν θα ελευθερωθούμε ποτέ και θα παραμείνουμε θύματα στη φυλακή του «εγώ» μας.

ΣΥΓΧΩΡΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
Να θυμόμαστε ότι δεν χρειαζόμαστε τη συγχώρεση των άλλων, αλλά μόνο τη δύναμη να ζητήσουμε συγχώρεση. Αν εμείς ζητήσουμε συγχώρεση και ο άλλος δεν είναι έτοιμος να μας συγχωρήσει, αυτό δεν είναι δικό μας πρόβλημα. Εμείς κάναμε το καθήκον μας και είμαστε ελεύθεροι και με καθαρή συνείδηση. Ο άλλος έχει το δικαίωμα να υποφέρει και να «το κρατάει», αν θέλει.
Μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε στο πρακτικό επίπεδο, για να
διορθώσουμε κάποιο λάθος που έχουμε κάνει. Ίσως χρειασθεί να επιστρέφουμε κάποια χρήματα ή να βοηθήσουμε με κάποιον άλλον τρόπο.
Μπορεί να αποφασίσουμε να κάνουμε κάτι ανιδιοτελές, ώστε να επανέλθουμε στο κέντρο μας, όπως π.χ. να προσφέρουμε στους φτωχούς, στα ορφανά, στους τυφλούς, στους ηλικιωμένους κ.λπ. Είναι ακόμα καλύτερα αν το κάνουμε αυτό ανώνυμα.

ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΣΥΓΧΩΡΕΣΗ
Προειδοποίηση - προσοχή. Οι πνευματικές αλήθειες που ακολουθούν, όπως και η κάθε αλήθεια, μπορούν να παρεξηγηθούν, να χρησιμοποιηθούν καταχρηστικά ή σαν δικαιολογίες για εγωιστική συμπεριφορά. Καμιά αλήθεια δεν θα μας οδηγούσε σε αδιαφορία για το πώς οι πράξεις μας επηρεάζουν τους άλλους. Ούτε θα μας επέτρεπε να συμπεριφερόμαστε στους άλλους με τρόπους που δεν θα θέλαμε να συμπεριφέρονται εκείνοι σε μας. Αυτές οι αλήθειες υπάρχουν για να ελευθερωθούμε από την ενοχή, τη ντροπή και την αμφιβολία για το παρελθόν και όχι για να μας δίνουν την άδεια να κάνουμε ότι θέλουμε στο μέλλον.


·         Όλα γίνονται σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο, που δίνει στον
καθένα ακριβώς ότι χρειάζεται σε κάθε στάδιο της εξελικτικής του πορείας, ώστε να μάθει το επόμενο μάθημα. Μπορεί, σε μερικές περιπτώσεις, να είμαι το εργαλείο για την εκπαίδευση των άλλων. Άρα, δεν είμαι ο δημιουργός της δικής τους πραγματικότητας. Μπορώ, όμως, να ζητήσω να με συγχωρέσουν για τυχόν εγωκεντρικά ή αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να είχα γι' αυτούς.
·         Οι άλλοι είναι απλώς οι ηθοποιοί στο θέατρο της ζωής του κάθε ανθρώπου. Το σενάριο το γράφει ο ίδιος κάθε μέρα.
·         Εγώ, όπως και όλος ο κόσμος, είμαι μια ψυχή στην εξέλιξη,
που κατά καιρούς συμπεριφέρεται αρνητικά λόγω άγνοιας και
φόβου.
·         Το να ζητώ συγχώρεση δεν σημαίνει ότι είμαι κακός, αλλά
ότι αναγνωρίζω την άγνοιά μου και θέλω να απελευθερωθώ
από αυτήν. Και το να την αποδεχτώ είναι το πρώτο βήμα προς την ελευθερία.
·         Ζητώντας συγχώρεση δεν μειώνομαι, αλλά, αντίθετα, ελευθερώνομαι από τις ψευδαισθήσεις του εγώ μου.
·         Καθένας είναι ο μόνος δημιουργός της δικής του πραγματικότητας. Δεν δημιουργώ την πραγματικότητα κανενός.
·         Καθένας έχει τη δύναμη να δημιουργήσει τη ζωή του και δεν
χρειάζεται να κρύβεται πίσω από δικαιολογίες ότι δεν μπορεί επειδή εγώ ή κάποιος άλλος έκανε ή κάνει κάτι που τον εμποδίζει. Αρνούμαι να με εκβιάζουν συναισθηματικά με τέτοιες καταστάσεις.
·         Σαν ψυχές σε διαδικασία εξέλιξης όλοι κάνουμε πολλά λάθη.
Αυτό είναι φυσικό. Αυτό που δεν είναι φυσικό είναι να μη συγχωρούμε τον εαυτό μας και τους άλλους γι' αυτά τα λάθη.
·         Είμαι μια θεϊκή δημιουργία. Το θείο λειτουργεί μέσα μου. Αν δεν συγχωρήσω τον εαυτό μου είναι σαν να μην συγχωρώ το θείο.
·         Ας ρίξει την πέτρα πρώτος αυτός που δεν έχει αμαρτήσει.
Ποιος θα με κρίνει;
·         Η αγάπη του θεού για μένα είναι ανιδιοτελής. Με αγαπά
όπως είμαι, με όλα μου τα λάθη.
·         Ο θεός με δημιούργησε με τις αδυναμίες μου. Δεν με κρίνει για ότι έχει δημιουργήσει ο ίδιος. Ο προορισμός μου, όμως, είναι να απαλλαγώ από τον εγωισμό και τον εγωκεντρισμό μου, που βασίζονται σε ψευδαισθήσεις.
·         Ο Άγιος Πέτρος ρώτησε τον Χριστό: « Πόσες φορές πρέπει
να συγχωρέσουμε κάποιον για κάτι που έκανε, επτά φορές;».
Ο Χριστός απάντησε: «Όχι, Πέτρο_ επτά φορές επί εβδομήντα». Αυτό ισχύει και για μας.
·         Αγαπώ και δέχομαι τον εαυτό μου ακριβώς όπως είναι.
·         Αναγνωρίζω και εκτιμώ τον εαυτό μου.
·         Είμαι ελεύθερος να κάνω ότι θέλω, με την προϋπόθεση ότι
δεν πληγώνω κανένα.
·         Υπάρχει μια θεϊκή δύναμη που με καθοδηγεί εσωτερικά.
·         Υπάρχει μια σοφή φωνή μέσα μου που με καθοδηγεί.
·         Έχω το δικαίωμα και την ευθύνη να εκφράζω την εσωτερική μου ομορφιά και δημιουργικότητα.
·         Αξίζω την αγάπη και τον σεβασμό όλων, ανεξάρτητα από
την εμφάνισή μου, την κοινωνική μου θέση, το επάγγελμά μου, τις γνώσεις μου, τα επιτεύγματά μου και το τι σκέφτονται οι άλλοι για μένα.
·         Η αξία μου είναι ίδια με την αξία όλων των άλλων ψυχών,
ούτε περισσότερη ούτε λιγότερη.
·         Είμαι μια αιώνια θεϊκή συνειδητότητα σε διαδικασία εξέλιξης της ικανότητάς μου να εκφράζω την ομορφιά που υπάρχει μέσα μου.
·         Τα πάντα είναι Θεός. Δεν υπάρχει τίποτα και κανένας που
δεν είναι έκφραση της μιας οικουμενικής συνειδητότητας (του θεού). Εγώ δεν είμαι εξαίρεση.
·         Δεν είναι απαραίτητο να ζω σύμφωνα με τις προσδοκίες και
τις πεποιθήσεις των γονιών μου ή των άλλων. Μπορώ να τους
αγαπώ, να τους σέβομαι, να τους βοηθώ και να ζω σύμφωνα με τις δικές μου αρχές, ανάγκες και πεποιθήσεις.
·         Έχω την ίδια προσωπική αξία και δικαιώματα με όλα τα
άλλα όντα.

Θυμηθείτε να μην κάνετε κακή χρήση αυτών των αληθειών, αλλά να τις χρησιμοποιείτε σωστά, για να ελευθερωθείτε από το παρελθόν και τις ψευδαισθήσεις του εγώ.

Τώρα, δημιουργήστε έναν κατάλογο με τις αλήθειες που σας βοηθούν περισσότερο και γράψτε τις ή κάντε μια ακουστική
κασέτα με τα μηνύματα αυτά, για να τις προγραμματίσετε στο υποσυνείδητο.

Σημείωση: Το να συγχωρούμε και να αγαπάμε τον εαυτό μας
δεν σημαίνει ότι του επιτρέπουμε να κάνει οτιδήποτε, είτε
άδικο, είτε ανήθικο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου